Να κι άλλο ένα ημερολόγιο για τα Χριστούγεννα που φτιάχνεται πολύ γρήγορα και φυσικά χωρίς κανένα κόστος, με τα αγαπημένα μας ανακυκλώσιμα υλικά: χαρτόκουτα και χάρτινα ρολά.
Εμείς στην τάξη το φτιάξαμε σε σχήμα χριστουγεννιάτικου έλατου και θα βάλουμε μέσα μικρές εκπλήξεις για τις 24 μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα.
Σε πολλά μέρη του κόσμου, συνηθίζεται την πρώτη μέρα του Δεκεμβρίου να δωρίζονται στα παιδιά χριστουγεννιάτικα ημερολόγια.
Πρόκειται για κατασκευές που περιέχουν κρυμμένες 24 ή 25 εκπλήξεις, μια για κάθε μέρα του μήνα μέχρι τα Χριστούγεννα.
Η μεγαλύτερη έκπληξη φυσικά κρύβεται στο 24 ή 25, δηλαδή την παραμονή ή ανήμερα των Χριστουγέννων.
Μπορούμε να φτιάξουμε το δικό μας χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο, εύκολα και γρήγορα, ανακυκλώνοντας όχι μόνο τα κουτιά που θα χρησιμεύσουν στην κατασκευή αλλά και τα δωράκια που θα βάλουμε μέσα.
Το αρχαίο ελληνικό σείστρο που βρέθηκε στις Αρχάνες
Σήμερα παιδιά, θα γνωρίσουμε ένα πανάρχαιο όργανο, το σείστρο.
Η Αιγύπτια θεά Ίσις
με μεταλλικό σείστρο
Μάλιστα, όχι μόνο θα το γνωρίσουμε, αλλά θα το κατασκευάσουμε κιόλας!
Το σείστρο, πήρε το όνομά του από το ρήμα "σείω", που θα πει "χτυπάω απότομα","ταρακουνάω". Είναι από τα πιο παλιά όργανα που έφτιαξαν οι άνθρωποι.
Συνόδευαν τις τελετές και τις γιορτές τους.
Το κατασκεύαζαν από ξύλα, μέταλλα ή πηλό.
Είχε συνήθως το σχήμα του γράμματος Υ.
Το έπιαναν με το ένα χέρι από τη λαβή (κάτω μέρος του Υ), ενώ στο πάνω μέρος, στερέωναν σε οριζόντιες βέργες διάφορα αντικείμενα σαν χάντρες, που όταν το κουνούσαν απότομα έβγαζε ήχο.
Η σημερινή ανάρτηση είναι ένα ζαχαρένιο, ζωηρό τραγουδάκι, που μιλάει για ένα κοριτσάκι, τη Ζωίτσα.
Είναι από την αγαπημένη μας συλλογή Μελωδόνια, που περιλαμβάνει 24 τραγούδια, ένα για κάθε γράμμα.
Η Ζωίτσα, που ζει μόνη, ετοιμάζει στην κουζίνα της ζαχαρένια κουλουράκια. Όμως, κάποια ζουζουνάκια που μυρίζουν τη ζάχαρη, δεν αφήνουν τη Ζωίτσα στην ησυχία της. Για ακούστε το τραγούδι εδώ:
Ο παπαγάλος είναι άλλο ένα ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου που έγινε τραγούδι.
Θυμόσαστε παιδιά ότι έχουμε γνωρίσει τον ποιητή μέσα από το τραγούδι Ο ποντικούλης
σε προηγούμενη ενότητα;
Το σημερινό τραγούδι υπάρχει και στο ανθολόγιο της Α΄και Β΄τάξης, για τους μικρότερους φίλους μας.
Οι παπαγάλοι, παιδιά, είναι μια κατηγορία ωδικών πουλιών, δηλαδή πουλιών που μπορούν να κελαηδήσουν όμορφες μελωδίες, σαν να τραγουδούν (ωδή=τραγούδι).
Το γράμμα Λλ, παιδιά, το συναντάμε πολύ συχνά στη μουσική και στα τραγούδια.
Για παράδειγμα, κάθε φορά που δεν ξέρουμε τα λόγια ενός τραγουδιού λέμε "λα λα λα λα λα λα λα λα"!
Σήμερα, βέβαια, θα τραγουδήσουμε ένα τραγούδι, που ξέρουμε τα λόγια και παρ' όλα αυτά, έχει πολλά Λλ.
Θα τραγουδήσουμε τους Λαγούς,από την αγαπημένη συλλογή τραγουδιών Τα μελωδόνια.
Τα μελωδόνια είναι 24 τραγούδια (ένα για κάθε γράμμα της αλφαβήτου) σε μουσική του Πέτρου Περάκη, τα οποία έχει γράψει η Παυλίνα Παμπούδη στο βιβλίο Με το άλφα και το βήτα.
Με αφορμή την 50η επέτειο από τα γεγονότα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, η σημερινή μας ανάρτηση περιλαμβάνει αποσπάσματα, κείμενα και τραγούδια από τη σχολική μας γιορτή με τίτλο Στον δρόμο για το Πολυτεχνείο.
Η γιορτή αυτή είναι η δική μας ματιά πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.
Δεν περιορίζεται στα γεγονότα της εξέγερσης της 17ης Νοέμβρη του 1973 αλλά καταλήγει εκεί, μετά από ένα μακρύ οδοιπορικό στο χρόνο.
Άλλωστε, η Ιστορία μας διδάσκει ότι, αν και οι δικτατορίες επιβάλλονται απότομα (φαινομενικά), το υπόστρωμα που τις θρέφει είναι μακρόχρονο και σκοτεινό.
Βασικός στόχος αυτής της γιορτής, εκτός από το να απολαύσουν οι θεατές και οι εμπλεκόμενοι ένα όμορφο οπτικοακουστικό δρώμενο, είναι τα παιδιά να μπορούν να αναγνωρίζουν ποια είναι εκείνα τα στοιχεία και ποιες οι ανθρώπινες συμπεριφορές που μπορούν να οδηγήσουν σε παρόμοιες με τη δικτατορία καταστάσεις και να υπονομεύσουν την Δημοκρατία.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, στις 17 Νοέμβρη του 1973 ήταν εξέγερση των νέων, φοιτητών, μαθητών και παιδιών.
Μπορεί να ήταν πλήθος κάθε ηλικίας ο λαός που ξεχύθηκε στους δρόμους, όμως τον παλμό τον έδωσαν οι νέοι.
Με τις συνελεύσεις και την οργάνωση τους, τις ραδιοφωνικές εκπομπές, τα συνθήματα και τα τραγούδια, πρωτοστάτησαν στον αγώνα για Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία.
Κάθε αγώνας για Δημοκρατία, παιδιά, είναι σαν ένας δύσβατος δρόμος, στρωμένος με αγκάθια και όχι ροδοπέταλα.
Αυτό σημαίνει ότι για να φτάσει κανείς σε αυτή, πρέπει να αναμετρηθεί με αμέτρητους κινδύνους, με σκοτεινές δυνάμεις, μα, πάνω από όλα, με τον εαυτό του.
Μαθαίνουμε πάντα στην ιστορία για καλούς και κακούς, νικητές και ηττημένους, ήρωες και προδότες.
Ο Μέρμηγκας είναι ένα τραγούδι του Μάνου Λοΐζου που κυκλοφόρησε μετά την δικτατορία, το 1974 και ανήκει στη συλλογή Τα τραγούδια του Δρόμου.
Το τραγούδι αυτό, με αφήγηση απλή σαν παραμύθι, είναι ιδανικό για να μιλήσουμε ακόμα και στα πολύ μικρά παιδιά για έννοιες όπως δικτατορία, κατάχρηση εξουσίας, ψυχολογία του όχλου, κ.α.
Άλλο ένα τραγούδι που χρησιμοποιεί το ζωικό βασίλειο για να μιλήσει για ανθρώπινα πάθη και αδυναμίες είναι Τα παπαγαλάκια σε στίχους και μουσική Νίκου Πλατύραχου, από την ταινία Η χορωδία του Χαρίτωνα.
Η ταινία αναφέρεται στην εποχή της Δικτατορίας και αξίζει να την δει κανείςαν θέλει να μεταφερθεί σε εκείνη την εποχή.
Το νόημα του τραγουδιού: είναι ωραίο να παπαγαλίζεις αν είσαι πουλί αλλά όχι αν είσαι άνθρωπος!
Τα Έξι τραγούδια για ποντίκια είναι ένας κύκλος αλληγορικών τραγουδιών.
Μιλάνε για τη δύναμη της συλλογικότητας, την επανάσταση ως μόνη λύση για την τυραννία, τη συνειδητοποίηση των κοινωνικών ανισοτήτων, αλλά και την τρυφερότητα και την αγάπη ως αντίδοτο στην ρουτίνα και στην κοινωνική αποξένωση.
Η μουσική και οι στίχοι είναι του Γιώργου Κουρουπού.
Πρόκειται για αξιόλογα σύγχρονα ελληνικά τραγούδια για παιδιά από έναν από τους συνθέτες της Λιλιπούπολης.
Ας τα ακούσουμε.
Το περιεχόμενο
Όπως είπαμε πριν, τα τραγούδια είναι αλληγορικά, δηλαδή κρύβουν υπαινιγμούς και νοήματα, πίσω από αυτά που εξιστορούν.
Χρησιμοποιούν το ζωικό βασίλειο και συγκεκριμένα τα ποντίκια, για να μιλήσουν για τα ανθρώπινα πάθη, χαρακτηριστικά, συμπεριφορές.
Η Συνέλευση των ζώων, είναιένα αξιόλογο μουσικό παραμύθι με κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο.
Μας βοηθά να συζητήσουμε με τα παιδιά έννοιες όπως την κατάχρηση εξουσίας, τον χαμαιλεοντισμό, τη κοινωνική απάθεια, τη διαίρεση των ομάδων που οδηγεί σε κοινωνική αστάθεια και οικολογική καταστροφή και πολλά άλλα.
Το κείμενο έγραψε ο Περικλής Κοροβέσης, τη μουσική ο Γιώργος Κουρουπός και ερμηνεύει εξαιρετικά ο Σπύρος Σακκάς.
Η υπόθεση
Τα ζώα ζούσαν στον υπέροχο πλανήτη γη, όπου η φύση και το περιβάλλον ήταν ανέγγιχτα.
Θα μπορούσαν να συνυπάρχουν αρμονικά και να απολαμβάνουν τα αγαθά που πλούσια τους προσέφερε η γη.
Όμως, αντί για αυτό, συνέβαινε το ακριβώς αντίθετο. Τα ζώα τσακώνονταν μεταξύ τους και το μεγάλο ζώο έτρωγε το μικρό.
Κυριαρχούσε, όπως λέμε, ο νόμος της ζούγκλας.
Ώσπου μια μέρα, παρά τις προειδοποιήσεις ενός γέρικου λαγού, αποφάσισαν ότι δεν μπορούν να ζουν αυτόνομα και χρειάζονται κάποιον να τους κυβερνά.
Έτσι, συνεδριάζουν και αποφασίζουν να δημιουργήσουν ένα καινούργιο πλάσμα για να γίνει αρχηγός.
Το καθένα θα έδινε ό,τι χάρισμα είχε κι έτσι θα δημιουργούνταν ένα ανώτερο ον, ικανό να τους κυβερνά.
Είμαστε κιόλας στο φθινόπωρο, παιδιά. Ξέρω ότι στην αρχή, μας είναι λίγο δύσκολο να αποχωριστούμε την καλοκαιρινή ανεμελιά, τον ήλιο, τη θάλασσα, τις εκδρομές στο βουνό. Κι όμως, το φθινόπωρο είναι μια υπέροχη εποχή. Ας βγούμε όσο μπορούμε στη φύση, να απολαύσουμε τον ήχο της βροχής, να μυρίσουμε το βρεγμένο χώμα, να περπατήσουμε πάνω στα ξερά πεσμένα φύλλα των δέντρων, να χορτάσει το μάτι μας όμορφα χρώματα. Ε, κι όταν δεν μπορούμε να βγούμε έξω και είμαστε στο σπίτι, ας ακούσουμε όμορφα τραγούδια που θα μας γεμίσουν υπέροχα συναισθήματα. Όπως αυτό το μικρό μικρό τραγουδάκι:
