Μικρό (φθινοπωρινό τραγούδι)

Είμαστε κιόλας στο φθινόπωρο, παιδιά.
Ξέρω ότι στην αρχή, μας είναι λίγο δύσκολο να αποχωριστούμε την καλοκαιρινή ανεμελιά, τον ήλιο, τη θάλασσα, τις εκδρομές στο βουνό.
Κι όμως, το φθινόπωρο είναι μια υπέροχη εποχή. 
Ας βγούμε όσο μπορούμε στη φύση, να απολαύσουμε τον ήχο της βροχής, να μυρίσουμε το βρεγμένο χώμα, να περπατήσουμε πάνω στα ξερά πεσμένα φύλλα των δέντρων, να χορτάσει το μάτι μας όμορφα χρώματα.
Ε, κι όταν δεν μπορούμε να βγούμε έξω και είμαστε στο σπίτι, ας ακούσουμε όμορφα τραγούδια που θα μας γεμίσουν υπέροχα συναισθήματα.
Όπως αυτό το μικρό μικρό τραγουδάκι:

Είμαι παιδί (τραγούδι)

Λένε ότι ο πιο σημαντικός άνθρωπος είναι αυτός που δεν χάνει την παιδική του ψυχή ακόμα και όταν φτάσει να είναι ηλικιωμένος.

Ο Βραζιλιάνος συγγραφέας Πάουλο Κοέλο προτείνει  στους μεγάλους να μάθουν από τα παιδιά τρία πράγματα: πώς να είναι ευτυχισμένοι χωρίς ιδιαίτερο λόγο, πώς να είναι διαρκώς απασχολημένοι με κάτι και πώς να διεκδικούν με όλη τους τη δύναμη αυτό που θέλουν.

Στο σημερινό τραγούδι θα απολαύσετε μια συνεργασία ανάμεσα σε μικρούς μαθητές και δασκάλους, γονείς και παππούδες/γιαγιάδες, που δεν θέλουν να χάσουν την παιδική τους ψυχή.