Ένα τραγούδι για τα παιδιά του πολέμου

Παγκόσμια ημέρα ειρήνης, η 21η του Σεπτέμβρη.

Πόσες φορές άραγε θα χρειαστεί να μιλήσουμε για την ειρήνη μέσα από τον πόλεμο;

Πόσες φορές θα χρειαστεί να αγκαλιάσουμε στις σχολικές αίθουσες πληγωμένες ψυχές παιδιών που έρχονται από χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση;

Για αυτά τα παιδιά γράφτηκε αυτό το τραγούδι.

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Στίχοι, Μουσική: Νίκος Συμεωνίδης

Κάποια παιδιά γελάνε στα χαλάσματα.
Κάποια παιδιά χορεύουν με τη μουσική των όπλων.
Κάποια παιδιά τα νανουρίζουν οι κραυγές του πόνου
και ταξιδεύουν για πάντα.

Τα χέρια γέμισαν πουλιά,
τα σπίτια μοιάζουν με κλαδιά.
Τα μάτια ακόμη καρτερούν για…
για να φανούν κάποια παιδιά.

Τα δέντρα γέμισαν φωνές,
τα πάρκα μοιάζουν με φωλιές.
Τα μάτια ακόμη καρτερούν για…
για να φανούν οι Κυριακές.

Μου λένε: «Είσαι παιδί, δεν καταλαβαίνεις»
Και τους λέω: «Κι εκείνα, τι ήταν;
κι εκείνα τα παιδιά, πού είναι;»

Στους δρόμους άνθισαν μηλιές,
στα χείλη, οι γαριφαλιές.
Τα μάτια ακόμη καρτερούν για…
για να φανούν οι Κυριακές.

Tα παντελόνια μας κοντά
Και τα βιβλία ανοιχτά.
Τα μάτια ακόμη καρτερούν για…
για να φανούν κάποια παιδιά.

Μου λένε: «Είσαι παιδί και τα παιδιά…
δεν καταλαβαίνουν και πολλά».
Και τους λέω: «Κι εκείνα…
κι εκείνα τα παιδιά, τι κατάλαβαν;
Κι εκείνα τα παιδιά, τι έζησαν;»

Το τραγουδάνε τα παιδιά της Πέμπτης Τάξης του 56ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών (Ηχογράφηση 2015).

Ας το ακούσουμε.

Μπορείτε να βρείτε τα λόγια του τραγουδιού και μερικές εργασίες στον επόμενο σύνδεσμο.

Ένα τραγούδι για τα παιδιά του πολέμου (στίχοι και φύλλο εργασίας)