Αρκετά συμβολικό, τόσο για την εποχή που ζούμε, όσο και για την επέτειο της 17 Νοέμβρη 1973, που πλησιάζει.
Άλλωστε δεν το διαλέξαμε τυχαία για να κλείσουμε την σχολική μας γιορτή με τίτλο Στο δρόμο για το Πολυτεχνείο, θέλοντας να αφήσουμε ένα μήνυμα αισιοδοξίας.
Το τραγούδι αυτό μας καλεί να μην εγκαταλείπουμε τη ζωή μας στην τύχη και να μην αφήνουμε άλλους να καθορίζουν τη μοίρα μας.
Μας ενθαρρύνει να προσπερνάμε τις δυσκολίες και όταν πέφτουμε να ξανασηκωνόμαστε.
Μας προτρέπει να ανοίγουμε νέους δρόμους ακόμα κι εκεί που όλα δείχνουν αδιέξοδο.
Τέλος, μας υπενθυμίζει πόσο σημαντικό είναι εμείς οι άνθρωποι να στεκόμαστε δίπλα ο ένας στον άλλον, με αλληλεγγύη, σεβασμό και αγάπη.
Όπως ακριβώς έκανε το 1963 και ο άνθρωπος-σύμβολο για τη δημοκρατία και την ειρήνη, Γρηγόρης Λαμπράκης.
Ακούστε το τραγούδι που έγραψε ο Οδυσσέας Ιωάννου και συνέθεσε ο Θέμης Καραμουρατίδης, στην μοναδική ερμηνεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Θα βρείτε τα λόγια του τραγουδιού και κάποια θέματα για συζήτηση στον επόμενο σύνδεσμο:
