Ανήκει στην ενότητα Η Παναγία των κοιμητηρίων.
Λένε ότι ο ποιητής το έγραψε για την αδελφή του.
Η μουσική είναι του Μιχάλη Τρανουδάκη και το τραγουδά η Αφροδίτη Μάνου.
Ας το ακούσουμε στο επόμενο βίντεο.
Αλήθεια, τι αίσθηση σας δημιούργησε το τραγούδι;
Ακούγοντάς το παρατηρούμε το εξής παράδοξο.
Με το πρώτο άκουσμα, το τραγούδι μοιάζει χαρούμενο και ζωηρό.
Όπως ακριβώς και η βόλτα της ποδηλάτισσας.
Προσέχοντας όμως τα λόγια, συνειδητοποιούμε ότι η κοπέλα δε ζει πια ανάμεσά μας αλλά βρίσκεται "...πάνω απ΄ τα κύματα...πάνω απ΄ τα μνήματα... στους ουρανούς...".
Συνηθίζουμε να λέμε ότι, όταν τα ποιήματα μελοποιούνται, η μουσική ταιριάζει με το περιεχόμενο.
Για πιο λόγο άραγε ο συνθέτης διάλεξε μια τόσο χαρούμενη μουσική με γρήγορο, ζωηρό ρυθμό και μάλιστα σε μείζονα (ματζόρε) κλίμακα;
Ποιος ξέρει...
Ίσως γιατί θέλει να μείνει η ανάμνηση της κοπέλας ζωντανή και χαρούμενη πάνω σε ένα ποδήλατο.
Η απώλεια της ζωής δεν ταιριάζει με ένα νέο κορίτσι.
Από την άλλη, μπορεί να θέλει να μας εξοικειώσει με την ιδέα του θανάτου ως ένα φυσικό επακόλουθο της ζωής για το οποίο δεν πρέπει κανείς να λυπάται.
Ακόμα και πάνω από τα κύματα, στους ουρανούς, η μικρή ποδηλάτισσα μπορεί να συνεχίζει χαρούμενη την βόλτα της και την εξερεύνηση νέων κόσμων.
Αυτό άλλωστε δεν σημαίνει για κάθε παιδί το ποδήλατο;
Βόλτα, ελευθερία, ξεγνοιασιά, εξερεύνηση...
Στον επόμενο σύνδεσμο θα βρείτε τα λόγια του τραγουδιού και μερικές εργασίες.
Επιπλέον
Αν θέλετε να γνωρίσετε κι άλλα ωραία τραγούδια αλλά και να δείτε ωραίες ταινίες με θέμα το ποδήλατο, μπείτε στους επόμενους συνδέσμους.